Rusland en bezoek Guy

Hela

Hier zijn we weer se, terug van een reisje, maar ‘k zal beginnen bij ’t begin hé toen os Guyke is aangekomen. ‘K ben hem dus zondag 28 oktober gaan ophalen op de luchthaven, met een beetje vertraging, eigenlijk sjanske :) want omdat het zondag was waren de uren van de treinen naar Helsinki anders en ik had daar natuurlijk nie aan gedacht dus moest ik ’s morgens nog een uur wachten in ’t station dus uiteindelijk was ik nog op tijd in de luchthaven. We zijn dan terug naar Turku met den trein gereden, al een heel gezaag van de Guy zijne kant natuurlijk over hoe duur het openbaar vervoer is ( ‘k moet nu wel toegeven dat die prijzen wel schandalig duur zijn ook, ik mag dan wel aan den helft van ’t tarief rijden omdat ik een Finse studentenkaart heb maar dan kost het nog rond de 13 euro), de Guy moest dus volle pot betalen, 26 euro, oké dan mag er al eens geklaagd worden... .,-)
Eerst zijn we naar mijn appartementje gegaan, nadien pasta en pizza gegeten bij Pizzeria Dennis, echt keilekker en voor de verandering eens voor weinig geld ma toen we nadien iets gingen drinken hadden we wel een gat in onze portefeuille na twee drankjes…

Maandag moest ik een paar uurtjes naar school ma de Guy moest nog een werkje afmaken dus da kwam dus weer goed uit. ’s Avonds hebben we gewoon op ons appartementje gegeten en rustig een filmke gekeken.

We waren dus goe fit om aan onze tour door Rusland te beginnen, en ’t was nodig… Dinsdag 30 oktober om 19.00 h vertrok onze trein in Helsinki richting Moskou, stonden daar van die Russische hostesskes aan onze trein om onze ticketten te controleren in van die typische Russische pakskes, we voelden ons al helemaal in Rusland… In den trein ons coupéeke (lees; kruipkot) gaan zoeken en nadat we de Russische grens gepasseerd waren zijn we nen echte Russische wodka gaan drinken in ’t restaurant van den trein. Die Russen vonden da precies nogal grappig da wij, toeristen, daar wodka dronken, dus zijn we het na ene maar afgetrapt en gaan slapen in ons kotteke.

Half negen kwamen we aan in Moskou, eerst ons bagage gedropt in ’t station en nadien direct naar het Rode Plein gegaan, als zotten keiveel foto’s getrokken daar en daarna zijn we naar onze 83-jarige gebalsemde Lenin gaan kijken. ‘k Was daar nie zo voor om naar nen dooie te gaan kijken maarja da moest ‘k nu toch doen hé, uiteindelijk was er nie zoveel aan, ’t kon even goe een pop zijn da ze daar gelegd hadde. De volgende stop was het Kremlin (10 euro moeten betalen) en da was wel wa groter dan ‘k had verwacht, echt een stadje op zich me straten en al en Poetin was aanwezig want de vlag hing buiten, ma natuurlijk kwam hem gene goeiendag zegge…! Dan zijn we naar de St.-Basil Cathedral en de State Tretyakov gallery, het Nationaal kunstmuseum in Moskou, en met de metro nog naar de universiteit van Moskou (het gebouw is een deel van de Zeven Zusters, de Zeven Zusters zijn zeven wolkenkrabbers in Moskou die als machtssymbolen gebouwd werden door Jozef Stalin na de Tweede Wereldoorlog) gegaan. Verkleumd van de kou en uitgehongerd zijn we na ne langen dag van sightseeing iets gaan eten in een Russisch restaurant (My My of zoiets, ge moet het uitspreken als Moe Moe, kan wel kloppen want alles was a la koe ingericht). Keionvriendelijke mensen, die stonden ons daar gewoon uit te lachen als wij in het Engels iets vroegen, verstonden ze ons nog nie eens en het ergst was nog da ze dachten da we Duitsers ware en het eten was nog nie lekker ook nie! Daar zijn we het dus rap afgetrapt en zijn we tot half 12 ofzo nog iets gaan drinken. Nadien zijn we me onze gids nog naar de metro’s die mooi versiert waren met fresco’s en mozaïeken en dan zijn we (eindelijk) terug naar ’t station gewandeld en den trein richting St.-Petersburg genomen. Den ergste nacht van heel m’n leven, echt, me vieren weer in zo’n klein kotteke zonder air-conditioning (want ’t was nen Russische trein deze keer), ’s nachts in volle paniek da bed uit, keibenauwd, natuurlijk Guy Dierckx sliep als nen os, chance da Suzanne wakker was, een halfuur in da gangeske gestaan en ma terug gaan ‘slapen’, amai ‘k was blij dat ’t ochtend was.

We zijn dan in St.-Petersburg gaan ontbijten, wa rondgewandeld me onze gids en nadien gewoon terug naar ’t hotel gegaan want we waren allemaal stikkapot van in diejen trein. Tegen 19.00h zijn we ne pizza gaan eten (zonder tomatensaus, gewoon droog deeg, nie te eten dus) en daarna zijn we nog ne wodka gaan drinken.

Vrijdag moesten we eerst wachten op onze andere gids (volgens onze gids in Moskou was het ‘a beautiful Asian woman’, viel da efkes tegen voor het mannelijk gezelschap onder ons, nie dus…). Er waren ook nog twee meisjes bijgekomen die in Helsinki studeerden, eentje ervan hebben we hobbit gedoopt want ja, da sprak voor zich, zo klein, en zo’n een belachelijk hoedje op… Dan vertrokken naar het Peter and Paul Fortress, oorspronkelijk een fort gebouwd om de stad te verdedigen tegen Zweden, maar toen Finland eigendom van Rusland werd, was dit niet meer nodig en werd het een gevangenis, en nu is het een museum. In de kathedraal van het fort liggen de Tsaar Peter de Grote, zijn vrouw Catharina en de hele familie, waaronder Anastasia begraven. Nadien was het plan van de gids om me nen boot naar de Hermitage (één van de grootste musea ter wereld) te varen maar da kostte keiveel en ’t was dan nog is keikoud voor op nen boot te kruipen dus zijn we ma gewandeld. Uiteindelijk hadde we ontdekt welk groot gebouw nu eigenlijk de Hermitage was en daar hebbe we dan wel een paar uurkes rondgelopen (k had 3 cultuurfreaken bij hé).
Tegen 17.00h zijn we dan vertrokken en ’s avonds zijn we na de Russische opera gaan zien; La Traviata. Nie echt nen aanrader as ge ’t mij vraagt, ’t was keikoud in die zaal, ik zag gene steek, er zaten Belgen voor ons van Leuven (da accent, zo bekakt), ik snapte niks van die stukken dus ’t was dan nog is keisaai ook. De laatste keer voor mij, zonen opera…

’s Anderendaags hebbe we het Catherine’s Palace bezocht, ze waren da nog aan het restaureren omda ze da eens hebben platgebrand dus konde we ma een paar kamers zien, ma ’t was echt wel de moeite. Allemaal kamers me goud bedekt en één kamer die volledig uit Amber bestaat (de Amberroom, de enige kamer in de wereld die volledig uit Amber bestaat).
In de namiddag hebben we het Alexander Nevski-klooster bezocht, met een aantal beroemde graven van Tsjaikovski, Moessorgski, Stravinsky... ’s Avonds zijn we in het panoramarestaurant van ’t hotel gaan eten en daar kwamen we wonder boven wonder ne vriendelijke Rus tegen, echt den enige in heel Rusland die vriendelijk was tegen ons, k weet nie wa de reden was da iedereen zo onbeleefd was ma ik denk omda ze allemaal dachten da we Duitsers waren…

De laatsten dag hebben we nog de Kerk van de Verlosser op het Bloed (The Holy Blood Chapel, die lijkt heel hard op de Basiliuskerk van Moskou) bezocht en een boekske ‘gekocht’ op de toeristenmarkt. Me onze laatste Roebels zijn we nog een soepke gaan eten en dan tegen 16.00h me ons buske richting het station gereden (en ondertussen was het aan het sneeuwen!). Om 24.00h waren we thuis en in Turku lag ook een pakske sneeuw.

Maandag hebbe we dan eindelijk nog is uitgeslapen en echt ne luien dag gehad, het enige zinvolle da we hebben gedaan is na de winkel geweest en gekookt…

De Guy en ik zijn dinsdag (de zesde november waren we ondertussen al) naar Helsinki vertrokken, na ’t inchecken in ons hotel Arthur zijn we ne goeie Belgische Leffe gaan drinken in het Belgisch restaurant van Helsinki. De Guy verschoot zijn eigen nen bult toen hem ging betalen aan den toog… 6 euro voor ne Leffe!!! In België kunde er daar 3 van drinken!! Ja, we hebben hem dan ma héél traag en me véél genot opgedronken hé… ’s Avonds zijn we in ons hotel in de sauna geweest en allebei als nen blok in ’t slaap gevallen want van zone sauna wordt ge echt keimoe.

Dus den dag nadien zo fris als een hoentje om wa aan sightseeing te doen. We zijn naar de kathedraal, de haven, het overdekt marktje en naar de Orthodoxe kerk gaan zien. De Guy was ’t nadien wa beu en hij had het wa friskes (deze keer was kik het is nie die iets wou gaan drinken in plaats van wa aan cultuur te doen en k ben al wa meer gewend aan de kou denk) dus zijn we een koffieke (me een lekker koekske) gaan drinken. Namiddag hebbe we de metro gepakt naar het Sibeliusmonument ma we waren wa te ver gereden, :) mijn schuld, dus kwamen we aan het Olympisch stadium aan, daar in den uitkijktoren geweest, een paar fotokes getrokken en wegwezen want ’t was daar echt te koud vanboven op diejen toren. Dan hebben we toch nog da monument gevonden en tegelijk zaten we dan in één keer aan de zee.
’s Avonds zijn we gaan eten in da Belgisch restaurant, ja ’t was daar wel wa duur ma ik had echt zoveel zijn in mosselen me frietjes… We komen daar aan en ge moest uwe jas aan de vestiaire afgeven, oké geen probleem, moest ge daar twee euro! voor betalen, hoe schandalig is da, betalen om uwe jas weg te hangen in een restaurant waar da ge iets ga eten, da doen ze zo in België nie ze manne… Als voorgerecht lekker geitenkaasje besteld en als hoofdgerecht; Mosselen! ‘K moet zegge, bij ons kunde ze lekkerder eten, da kommeke zat nog nie halfvol, ze ware wa rubberachtig, geen groentjes en die frieten ware te dik en te hard gebakken, het mosselsausje was wel lekker. Ge kon duidelijk zien dat de kok genen Belg was. Twee euro voor onze jas betaald en wegwezen dus…

Donderdag hebbe we nog wa rondgewandeld in Helsinki, ’s middags heb ik een kommeke rendiersoep gegeten (was wel lekker, smaakt wa naar spek) en nadien heb de Guy naar de luchthaven gedaan (een beetje me pijn in het hart maar zo lang is het nu nie meer he)

Nu is ’t terug werkendag voor mij, want k moet keiveel werkjes afmaken de volgende weken. Allé k hoop da da gaat hier, want die Indiërs op ons appartement die kunnen er wa van ze, lawaai da die maken en nu da die moeder van die Sumidha hier is, is da nog dubbel zo erg. Die is constant aan t bellen en ik kan echt als kik in mijn kamer zit, dieje persoon aan de andere kant van de lijn horen hé, volgens mij hoort die toch nie goe ze. En die blijft wakker tot drie uur ’s nachts en constant hoort ge zo van die jingeljangel muziek, echt kostbeu wordt ge da. Deze nacht was ’t weer van da en ‘k heb is goe op mijne muur geklopt en toen was ’t toch gedaan. Hanne en ik hopen echt da die moeder het vlug aftrapt. En dan dieje curry-geur da hier constant hangt en van opruimen na het koken, hebbe ze precies ook nog nie gehoord… ‘K heb compassie met degene die hier na ons komt wonen, voor ons is het nimmer zolang maar als ge daar 4 maanden mee zit, good luck…

Allé, nu doe mijne nek wel wa pijn na zone lange tekst, maja k had dan ook veel te vertellen hé…

Tot de volgende keer, maar weer…

Kim xxx