Voor de laatste keer...

Hei hei of Moi moi,

Ik kan amper geloven da ’k mijn laatste berichtje aan het typen ben…

Met ’t vertrek in zicht, natuurlijk veel moete regelen deze week; ons studiepakket in orde moeten maken, ons attest moete gaan halen bij Leena Saarinen (onze internationale coördinator), bankrekening afgesloten (er stond nog 50 cent op dus ‘k had mijn financiën goed ingeschat hé) en ons startpakket terug gaan brengen (met ’t gevolg da ‘k deze nacht geen deken en kussen heb, sjans da ’k mijne slaapzak bij heb…). Natuurlijk wel efkes moete aanschuiven want iedereen vertrekt dus elke buitenlandse student moest zijn startpakket terugbrengen, tja, zo hebbe we iedereen nog is gezien en hadde we wa klap hé… Deze avond onze spaghetti dan ma in een pan opgewarmd want we hadde natuurlijk geen kookpotten nimmer, primitief gekookt dus op onze laatsten dag… Mijn valiezen staan hier nu rond mij, gepakt en gezakt ma ‘k vrees da ze wa te veel weegt (mijn handbagage kan ik amper heffen, zegt da genoeg…?) en dan heb ik nog al mijn handdoeken en washandjes achtergelaten…(sorry, ma, ik koop wel nieuwe voor Kerstmis :) ). Heb ik daarjuist op het nieuws gehoord (vtm-nieuws online) da ze maatregele nemen op Zaventem omda ze misschien nen aanslag verwachten?! Dikke paniek natuurlijk hier hé… Stel u voor da onze vlieger nie vertrekt… Zal ik Kerstmis in Finland moete viere…

Dinsdag ben ik heel den dag op pad geweest voor mijn eindwerk (eigenlijk véél te laat ma ‘k heb er echt genen tijd voor gehad). Om half negen vertrokken met de bus naar Rauma en dan anderhalf uur moete wachte voor de bus naar Olkiluoto (kerncentrale)… Natuurlijk zet diejen buschauffeur mij nie op het juiste plekske af (‘k had het nochtans gevraagd en ze knikte ma ze had het dan precies toch nie begrepe…), nog 20 minuten moete wandelen naar het bezoekerscentrum, van alles foto’s getrokken, daar 3 uren rondgelopen (want ‘k had pas om 16.00 h een bus), ma da was buite de vent achter de receptie gerekend want die had een bus een uurtje vroeger gevonde en ‘k heb er gratis koffie van gekrege (met een koekske), en dus hebbe we efkes gebabbeld over die kerncentrale (‘k heb hem natuurlijk de pieren uit zijn neus gevraagd) dus stof genoeg om over te schrijven nu… Tja, wa vrouwelijke charmes allemaal nie kunnen hé…:). Om 15.00 h had ik dan een bus en terwijl ik naar de bushalte aan het wandelen was, stopten er twee vrouwen en die wilde mij naar de stad brenge (’t was wel te vertrouwe want ze hadde een vest aan van ’t bedrijf). ’t Was een Finse en een Franse en die was 2 jaar geleden naar Finland verhuisd om op die centrale te gaan werke (goei job en dik betaald, as ge ’t mij vraagt…), die twee dan ook nog is goe ondervraagd en een paar goei tips gekregen dus da bedrijf heeft binnenkort geen geheime meer voor mij…! Moest ik nog twee uur wachte op mijn bus richting Turku dus ben ik wa souvenirs (lees; wodka) gaan kopen om mee naar huis te nemen. Om half negen was ik dan eindelijk thuis…

Gistere zijn we in de namiddag gaan zwemme in een subtropisch zwembad (de Caribia), sauna, stoombad, bubbelbad, noem maar op, zalig relaxe op ons laatste dagen (spijtig da ’t ma voor twee uurtjes was…).

En vandaag zijn we dan begonnen met in te pakke en heel ons appartement gekuist…

Voor ‘k hier afsluit wil ik toch nog efkes een paar dingen over die Finnen op een rijtje zette…;

- Turku (Åbo in het Zweeds) is een stad in het zuidweste van Finland en ligt aan de Oostzee en de Aurajoki (rivier) loopt dwars door de stad. Het telt 175 000 inwoners en is de op vier na grootste gemeente van Finland. De Kathedraal is hun grote trots (hoewel ze al eens is afgebrand door de Russen…)

- Turku zelf is al twee keer herbouwd, vroeger stonden hier allemaal van die schattige rode huisjes ma nadat de Russen de stad al voor de tweede keer hadde platgebrand hebben de Finne beslote om hier allemaal cemente blokken me winkelcentra neer te planten… (spijtig natuurlijk).

- Finland is het land van de self-service. Alles wa da ge zelf kunt regele, moet ge dan ook ma zelf doen. Al het papierwerk voor ’t school, onze lessen, onze examens… Ge moet ma zelf uitzoeke wanneer ze zijn en anders… dikke pech…

- De Finnen zijn héél op zichzelf; praten is zilver en zwijgen is goud… Als een gesprek stilvalt (ook al voor vijf minuten…!), ’s nie erg, da schept nen band… (heel ambetant as ge nimmer weet wa zegge, vind ik persoonlijk) ma o wee, as ze gedronken hebbe… dan zijn ze iedereens vriend en weten ze van geen ophouden, echt twee uitersten…

- In die vier maanden kan ik de knappe venten op één hand telle, serieus, Finnen zijn lelijke mensen…

- Op elk moment van den dag ziet ge ne zatte mens; ze drinken hier echt (te) veel. Finnen drinke ofwel nie ofwel zijn ze strontzat, iets ertusse kenne ze nie (daarmee dat de bussen in het centrum ’s nachts extra traag rijden omda ze misschien wel is tegen ne zatte mens op ’t straat kunne botsen… Daarmee da hier in de lente wel is een paar lijken komen bovendrijven omda ze in de zomer me hunne zatte kop in de rivier sukkelen en verdrinken… In de winter bevriest het water en in de lente ontdooit het weer… (inderdaad, blij da ‘k hier in de herfst was…)

- Ge ziet hier op straat iedereen me zakken vol lege blikskes lopen want as ze da terug naar de automaat brengen, krijgen ze daar geld voor… (natuurlijk zijn de meeste lege blikjes…bier)

- De meeste Finnen hebben krellen van auto’s want fatsoenlijke auto’s zijn hier nie te betalen…

- Op elke hoek vindt ge nen Hesburger (de Mc Donalds van Finland)…

- Op woensdag is de leeftijdslimiet in discotheken 18, op vrijdag 20 en op zaterdag 24…

- Een pint kost 4.50 EUR…!

- Er heerst hier al van november een gezellige kerstsfeer, de straten zijn verlicht, bij iedereen branden er kaarsjes voor de ramen, elk weekend is het kerstmarkt en elke week komt er een koor zingen in de kerk…

- Het openbaar vervoer is hier ongelooflijk goed geregeld en geloof het of nie, de chauffeurs zijn hier vriendelijk…! (kunnen de Belgen nog wa van lere)

- Het is verplicht om een reflector op je jas te dragen en spikes op je autobanden te hebbe

- Op straat is het heel proper, ge zie geen papiertjes liggen… (alleen spijtig van al die sigarettenpeuken)

- Finnen zijn vriendelijk en altijd bereid om te helpen as ge me een kaart op ’t straat naar de weg aan ’t zoeken zijt…

- Zuur brood, kaneel en gember zijn hier ongelooflijk populair…

En om mooi af te sluiten; de natuur is prachtig… De Archipelago, de Ålandeilanden, Lapland… zeker de moeite om te bezoeken in de zomer maar in de winter heeft het ook zeker zijn charme…

Voor diegene die mijn avonturen gevolgd hebbe en de nodige berichtjes hebben geplaatst, merci, ’t was echt plezant om af en toe iets te horen van jullie…

‘k Vertrek een beetje met spijt in ’t hart, ‘k heb hier veel mensen leren kenne (over heel de wereld), ‘k heb hier veel geleerd (over anderen en ook over mezelf) maar hetgeen ik hier heb opgebouwd weegt nie op tegen hetgeen ik in België allemaal heb…


Kim

xxx